Credit

ผีเฒ่าเหล็ก

                 เฒ่าเหล็ก เฒ่าชราที่ชำนาญในการเก็บซื้อขยะ แกอาศัยปลูกเพิ่ง หลังเล็กซุกหัวนอนอยู่ข้าง ๆ ที่ดินที่ทิ้งขยะในบริเวณนั้น แต่เวลาที่ล่วงเลย ไปตามวันเวลา ย่อมทำให้สังขารแกเริ่มโรยราไปตามกาล อาชีพเก็บของเก่า หรือของทิ้งไม่ได้มีแกคนเดียวเสียเมื่อไร ยิ่งแกอ่อนแรงลงไปเท่าไร หน้า ใหม่ๆ ก็มีโอกาสเข้ามาเสียบแทนอยู่เรื่อยๆ ทำให้รายได้ที่เคยได้ทีละมาก กลับลดน้อยถอยลงไปอีก แทบไม่พอยาไส้ ความปวดเมื่อยทำเอาบางวันเดินเหินลำบาก และเฒ่าเหล็กเริ่มรับ รู้ถึงอาการเจ็บป่วยได้ทุกขณะ ยิ่งแกทำอาชีพเก็บขยะ เก็บของเหลือทิ้ง อยู่บ่อยๆ ย่อมได้รับสิ่งสกปรกมากเท่านั้น ยิ่งเรื่องสุขอนามัยไม่ต้อง พูดถึง แกสกปรกพอๆ กับกองขยะที่กองพะเนินท่วมหัวเลยก็ว่าได้ เพราะ เพิ่งไม้เก่าๆ ไม่มีห้องน้ำไว้ให้อาบหรือล้างมือ หากแต่เมื่อถึงคราวปลดทุกข์ จำต้องอาศัยป่าหญ้าแถวนั้นในการปลดเปลื้อง ถึงแม้ว่าเฒ่าเหล็กจะชำนาญ การหาของแต่เมื่อใดที่หาเงินได้มากแกก็จะนำไปร่ำสุรายาดองเสียหมด เรียกได้ว่าแกเป็นยอดแห่งชายผู้ติดสุรางอมแงมเลยทีเดียว ค่ำคืนที่ดึกสงัด ท้องฟ้าหม่นไม่เห็นแม้แต่ดาวพราวแสง ได้ยินเสียง เฒ่าเหล็กไอเสียงดังมาจากเพิ่งไม้เป็นระยะ วันนี้ฝนตกหนักกลบเสียงไอ ของเฒ่าชราจนสิ้น เพิ่งไม้เก่าผุมีหรือจะทานแรงฝนที่ตกอย่างหนักได้ เม็ด ฝนร่วงถลาโถมใส่แกจนถึงเช้า “วันนี้ไม่เห็นตาแก่มาเก็บของเลยว่ะ” ชายคนเก็บขยะผิวคล้ำ พูดขึ้น “ก็ดีแล้วนี่ จะได้ไม่ต้องมาคอยแย่งพวกเรา คราวนี้ก็หาของ ได้เต็มที่หน่อย” ชายเก็บขยะคนผิวขาวว่า “แกน่าสงสารออก ฉันเห็นใจแกนะเว้ย เพราะเราต่างก็ทำอาชีพ คุณส่ง เดียวกัน” ชายคนผิวคล้ำทำสีหน้าเศร้านิดๆ “สงสารแล้วช่วยอะไรได้วะ อย่าลืมนะว่าเราเองก็ลำบาก ยากจนกันทั้งนั้น เนี่ยเชื่อเหอะไม่ได้หายไปไหนหรอกเมื่อดินดา กินเหล้าเมาแอ๋สลบอยู่ที่ไหนสักแห่งในกองขยะนี่” ชายคนขาวว่า ก่อนจะผลุนผลันหิ้วกระสอบปุ๋ยจากไป ตกเย็น ยังมีคนเก็บขยะเร่ร่อนผ่านมาอยู่บ้าง หลายคนเห็นตาเฒ่า เหล็กยังนั่งเก็บอะไรอยู่คนเดียว สภาพที่เห็นคือ แกไม่สวมเสื้อ นุ่งกางเกง ขาก๊วย หุ่นผอมซูบเห็นซี่โครงเป็นริ้วๆ แกยังคงนั่งยองๆ ง่วนทำอะไรอยู่ คนเดียว ในขณะที่สองมือยังคงงุ่มง่ามทำอะไรวุ่นวายอยู่ “ทำอะไรตา!!” คนเก็บขยะวัยกลางคนเดินเข้าไปทักทายจากด้าน หลังเพราะคิดว่าแกเป็นอะไร หรือจะเป็นลมอะไรทำนองนั้น "ฮือออ...ข้าหิวววว........." ตาเฒ่าหันมาทักทาย พลันสองมือยังคงขย้ำเนื้อแมวกินอย่าง ตะกละตะกลาม เลือดกระเซ็นเกรอะเต็มปาก แกจ้องมองแขกผู้มาเยือน นัยน์ตาวาว